Skip to content

Jan Zwaan (78) maakte als medewerker Research en Development carrière bij een farmaceutisch bedrijf. Onderzoek en ontwikkeling hebben in die tijd het hele jaar zijn volle aandacht. Maar zodra het winter wordt, kriebelt het bij sportieve Jan en zoekt hij een skigebied op. Nu is hij al jaren elke winter in de Franse en Italiaanse Alpen te vinden. Een middag op de SnowWorld skibaan in Zoetermeer zorgt voor de nodige voorpret.

“Voor mijn eerste ski-ervaring moet ik terug naar 1974 in Oostenrijk. In 1966 ben ik met Zwaantje gehuwd en onze dochter werd op onze eerste skivakantie drie jaar en stond ook meteen op de ski’s. Een jaar later begon ik al met de organisatie van vakanties onder de vlag van de Nederlandse Ski Vereniging. Nu ruim 40 jaar later organiseren wij twee groepsreizen naar skigebieden. We begeleiden groepen wintersporters en nemen hen veel uit handen. Het is begonnen met dagtochten naar Winterberg in het Sauerland met sneeuwgarantie. Vanaf 1978 werden het 10-daagse wintersportvakanties naar Frankrijk. We begonnen met één reis, maar het werden al snel twee tot drie reizen per jaar en de reisdoelen werden uitgebreid naar Italië en Oostenrijk.”

“Ouder worden ervaar ik niet als een belemmering”

“Het skivirus heeft zowel mij als mijn dochter getroffen. Sinds een fietsongeluk gaat mijn vrouw minder vaak mee. Het ouder worden ervaar ik niet als een belemmering. We hebben op al die reizen veel meegemaakt. Ik hoop er nog jaren mee door te gaan. Het is altijd weer een uitdaging en ik zou het niet willen missen. Om maar eens een voorbeeld te noemen, we komen met een groep van 36 personen aan bij ons hotel in Oostenrijk. De reactie van de eigenaar was: ‘Nee toch, jullie ook hier?’ Het hotel bleek dubbel geboekt. Het zal duidelijk zijn dat je dan veel moet organiseren. Nog zoiets, tijdens een reis in Italië raakten we een medereiziger kwijt. Je gaat samen skiën, je draait je om en een van onze skiërs is weg. Alles en iedereen platgebeld, inclusief de reddingsbrigade, zelfs contact gezocht met Nederland. Wat bleek? Onze gast wist nog wel de naam van het hotel maar niet de plaatsnaam. We vonden haar terug in een ander dorp, 40 km verderop, in een bar met dezelfde naam als het hotel. En wat doe je als een gast vertrekt en per ongeluk de koffers van een van de andere gasten meeneemt? Ondergoed, skikleding, alles weg! Echt, de organisatie van deze reizen houdt je flink bezig.”

Afwachten

Zijn medische geschiedenis heeft geen negatieve invloed gehad op de sportieve ambities van Jan, dus ook niet op het skiën. “Ik ben in 2004 geopereerd aan schildklierkanker. Drie jaar achterelkaar hebben ze een sparende ingreep gedaan, maar in 2008 ben ik toch definitief gelaryngectomeerd. Vorig jaar constateerden ze opnieuw uitzaaiingen. Nu wordt via bestralingen geprobeerd om de boel weer schoon te krijgen. Wat het resultaat zal zijn, dat moeten we nog afwachten. De organisatie van wintervakanties loopt door al deze perikelen wel wat minder gemakkelijk. Toch staan er twee groepsreizen op het programma. We gaan naar de Franse Alpen en logeren voor de achttiende keer in Hotel l’Ours Blanc in Les Trois Vallées, en een reis naar de Italiaanse Brenta Dolomieten. Voor tussen de middag neem ik altijd mijn eigen voeding mee. De warme maaltijd wordt speciaal door het hotel geregeld.”

Dam tot Damloop

“Naast skiën doe ik aan hardlopen, zo’n drie keer per week. Het is mijn ambitie om nog eens met een groep vanuit de Patiëntenvereniging HOOFD-HALS aan een Dam tot Damloop mee te doen.”

Het vrijwilligerswerk voor de vereniging vraagt veel inzet van Jan. “Samen met mijn vrouw Zwaantje geef ik voorlichting aan beroepsgroepen en op beurzen. Maar de meeste tijd besteden we aan patiëntenvoorlichting.”

Het is duidelijk, Jan krijg je echt niet zomaar achter de geraniums!

Jan Zwaan

Back To Top