AD, 26 april 2024 Auteur: Chris van Mersbergen. Foto: Marlies Wessels
Binnenkort moet Esther van der Meulen naar het ziekenhuis voor een ‘zomerneus’. Die is wat bruiner dan de prothese die ze nu draagt. Van der Meulen onderging dezelfde operatie als die presentatrice Dieuwertje Blok te wachten staat. Inmiddels is ze weer gelukkig, zónder en mét neus. En als ze ergens mee zit, is er altijd nog appgroep de Neuzenmaatjes. ,,Ja, het is heel ingrijpend. Maar het is niet het einde van je leven.”
Twee dagen na de operatie keek ze voor het eerst in de spiegel, onder begeleiding van de ‘fantastische’ verpleegkundigen van de afdeling hoofdhalschirurgie van het VUmc in Amsterdam. ,,Zo ben ik hè, ik ga de dingen wel aan”, zegt Esther van der Meulen (57). ,,En inderdaad, ik kon ernaar kijken. Maar voor ik het durfde aan te raken, dat heeft weken geduurd.
Sinds vrijdag heeft de in Loenen aan de Vecht woonachtige Van der Meulen een bekende lotgenoot. Televisiepresentatrice Dieuwertje Blok maakte in de Volkskrant bekend dat ze aan neuskanker lijdt, en dat een amputatie van haar reukorgaan de enige oplossing is. Blok is druk bezig te wennen aan die gedachte, Van der Meulen heeft het hele proces inmiddels achter de rug. Wat haar belangrijkste advies zou zijn? ,,Ga de wijde wereld in, ook na je operatie. Als je alleen maar bezig bent met hoe de wereld naar je kijkt, dan heb je geen leven. Ik heb echt geprobeerd daar schijt aan te hebben. Alle kinderen onder de 10 jaar vragen: ‘Wat heb jij?’ Dan zeg ik: Mijn neus is ziek geweest en nu heb ik een nieuwe gekregen.”
Een groot verdriet
Vorig jaar zomer was het, dat ze hoorde dat er een kwaadaardige tumor in haar neus zat. Omdat de tumor zich deels ook in haar bovenkaak bevond, bleek bestralen geen optie. Haar neus moest eraf, en het stuk kaak boven haar voortanden ook, plus alle tanden in haar bovengebit. ,,Toen mijn man en ik dat nieuws kregen, zijn we samen in huilen uitgebarsten. Natuurlijk is dat een schok, een groot verdriet. Maar je gaat je er ook toe verhouden, precies zoals Dieuwertje Blok in het interview dat ze gaf zegt. Al vrij snel denk je: het is wat het is, we gaan ervoor. De menselijke geest is enorm veerkrachtig.”
De operatie, september vorig jaar, was pittig, net als de pijn toen de pijnstilling eenmaal uitgewerkt was. Het bovenste stukje van haar neus – ‘Tussen de ogen zeg maar’ – bleef gespaard, maar daaronder zat dus opeens niets meer. ,,Dat is zo heftig. Ik huilde de eerste zes weken steeds de halve dag. Mensen wilden me natuurlijk helpen en vroegen: ‘Kan ik iets doen?’ ‘Nee, was het maar waar’, zei ik dan. Je bent gewoon iets kwijt waarvan je weet dat het niet meer terugkomt. Daarom kun je het verdriet goed vergelijken met rouwen, denk ik.”
Na verloop van tijd werd het huilen minder. Het slagveld dat door de operatie was aangericht werd steeds minder confronterend. Langzaam leerde Van der Meulen met haar nieuwe gezicht leven. ,,Ik heb in het midden een gat, maar het is wel een mooi gat, ofzo. Het ziet er weer netjes uit.”
‘Kunstenaars zijn het’
Na vijf weken kreeg ze een tijdelijke neusprothese, en afgelopen februari een permanente, op maat gemaakt. Sinds afgelopen dinsdag heeft Van der Meulen ook een definitieve kaakprothese. En dus is haar gezicht weer in ere hersteld, als je dat zo kunt zeggen. ,,Ik ben er zo blij mee. Kunstenaars zijn het, de mensen die de protheses hebben gemaakt. Het is echt prachtig, heel mooi gemaakt.”
Zo’n nieuwe neus, daar komt natuurlijk heel wat bij kijken. Eerst werd een gipsen model van haar ‘oude’ neus gemaakt, daarna werd de kleur van haar gezicht tot in detail geanalyseerd. Vervolgens bracht Van der Meulen een dag bij de aangezichtsprotheticus van het Antoni van Leeuwenhoek-ziekenhuis door. ,,Ik heb voor precies dezelfde neus gekozen. Ik had best wel een mooie neus, als ik dat mag zeggen. Dus het hoefde ook niet anders. Al voelt hij ietsje groter dan mijn oude, maar de aangezichtsprotheticus zegt dat hij juist iets kleiner is.” Van der Meulen heeft een plakneus. ,,Die lijm ik er elke ochtend op en ’s avonds gaat-ie er weer af. Soms is het wel even fijn om ’m niet op te hebben. Ik heb er nu twee, zodat ze minder snel slijten. En nu de zomer eraan komt, krijg ik er eentje met een bruinere tint. Het scheelt dat het tot nu toe niet warm is geweest. Ik tennis, en als de zon schijnt heb ik normaal gesproken heel snel een bruin gezicht. Maar dat is nu nog niet gebeurd.”
Appgroep de Neuzenmaatjes
Langzaam maar gestaag pakte ze in de maanden na die operatie in september haar leven weer op. Van der Meulen ging weer aan het werk – ze verruilt haar baan in een tbs-kliniek op 1 mei voor een functie in de gehandicaptenzorg – en ze pakte ook haar hobby’s weer op, zoals tennissen dus. Met hartverwarmende mentale steun van haar man, dochter en zoon, maar ook van lotgenoten. ,,Daarvan zijn er helemaal niet zoveel in Nederland. Maar we vormen met een stuk of twintig mannen en vrouwen uit het hele land een clubje. Twee keer per jaar lunchen we samen. Onze appgroep heet de Neuzenmaatjes. Dat is echt enorm fijn. Als ik iets tegenkwam in mijn proces, stuurde ik een berichtje, en dan was er altijd wel iemand die kon helpen.”
Ook dat zou ze aan Dieuwertje Blok mee willen geven: zoek lotgenoten op. En: koester je omgeving. ,,Het is hartstikke cliché. Maar als je zoiets ingrijpends meemaakt, verandert je hele perspectief. Dingen waar ik me vroeger druk over maakte, daar haal ik nu mijn schouders over op. Ik voel me echt gezegend. De artsen hebben me beter verklaard, en ik heb weer een mooi gezicht.” Daarom, en ook omdat ze iedereen die ook maar iets geks in zijn of haar neus voelt op het hart wil drukken om naar de huisarts te gaan, vertelt Van der Meulen graag haar verhaal. Er is ook een gelukkig leven mogelijk na zo’n heftige periode, weet ze inmiddels. En zowel haar gezicht zónder neus als haar gezicht mét neusprothese kan ze inmiddels als deel van zichzelf beschouwen. ,,Ja, het is heel ingrijpend. Maar het is niet het einde van je leven.”
